Hermes Ambre Narguile
Ambre Narguile; Bal, toz tarçın ve tütün yaprakları ile hafif bulgur ve malt izleri de taşıyan kaliteli bir açılışla başlıyor. Balımız oldukça kuru, tatlı ve tok. Kirli, samansı ve maltsı etki bırakan tütün yaprakları ise tatlı tarçın tozları ile birlikte balın içinde karamelize ediliyor, bir nevi demleniyor aslında. Bu kaliteli açılış ile; üstüne bir tutam tarçın atılmış, hatta tarçını taşıyan yüzeyi biraz katılaşıp kaymaklaşmış boza ve salep çağrışımları da yapıyor. Yani açılışı yenilesi değil de, daha çok içilesi; yoğunluklu ve kıvamlı bir içecek gibi de denilebilir galiba.
Kısa bir süre sonra artan tatlı ve kuru tonka yoğunluğu ile hissedilmeye başlayan anasonsu serin ve transparan vanilyasıyla gövdesine soyut bir profil ekliyor. Tütün ve tarçının ekstraksiyon halinin de artık over ekstraksiyona kaçmasıyla gövde kenarlarında izlenebilen likörsü vişne ekşiliği ile; tarçın ve şeker ile karamelize edilmiş vişne ya da elma parçalarından oluşan tart harcına dönüşüyor Ambre Narguile. Yine tart harcına görüntü ve şerbetsi jelsi yapısı ile de benzeyen nargile tütünlerini de fazlasıyla çağrıştırıyor. Hatta bahsettiğim bu jelsi yapı ile nar ve tarçın katkılı bir kase aşureye de fazlaca benzediğini abartarak aktarmak istiyorum. İlerleyen süreçte fazlaca ön plana çıkan ve öncesinde de yayılımda fazlaca etkin laden reçinesinin közsü yapısı ile tatlılığını kaybetmeden yumuşak bir duman kütlesine dönüşerek son buluyor Ambre Narguile. Buradaki laden reçinesi oldukça közsü, yayılım olarak da paçulimsi diyebilirim. Bu kısım da gayet közü üzerinde hazır bir nargileden üflenen duman kütlesine benzetilebilir.
Ambre Narguile; Tatlı tütün, bal ve bol tonkalı yapısı ile kaçınılmaz olan Pure Havane benzerliğinden fazlasıyla sıyrılmış, yaptığı gerçekçi çağrışımlarla şaşırtan ve kesinlikle tecrübe edilmesi gereken kültürel ve gezgin bir gurme. Anasonlu diye kakalanan Al Fakher’ in çift elma tütününden fazlaca satan ve masaları fazlasıyla sıkışık bir nargile kafede kendinize bir tart ısmarlayıp, o kafede vişne likörü muhtemelen bulunmayacağı için yanında Cappy Vişne ile idare ederek sağa sola düşüncesizce üflenen nargile dumanlarıyla yine Ambre Narguile’ i tecrübe edebilirsiniz. Muhtemelen bahsi geçen nargile kafede tart da bulunmayacağından onu da dışarıdan almanız gerekebilir bu arada.
Ayrıca Signor Ferrari’ yi de analım.
Serap gibi triller ve aksak davul atakları ile başlayan ve seksenlerden elinizi hangi diziye filme sallasanız denk gelebileceğiniz tatlı melodilerle devam eden, ardından masalsı bir anlatıma geçip ara ara tınlayan kaval’ vari gitarlar ile malum soloya taşınan, 2:40 civarlarında pentatonik blues lickleri ile temayı iyice değiştiren, ufak bir trill vibrato oyunu ile 3:02 gibi Ferdi’ ye Erkin’ e Arabeske bağlayan (ki bu kısma kadar daha zillerle sık giden davulların burada fazladan aksaması ayrı bir detay) ve içinde daha bir çok şey barındıran bu güzel parçayı da bırakıyorum.